Өлең: Жамбыл Жабаев (Дастарқан жыры)

Біз дастарқан үстінен
Отырмыз міне, дәм татып!
Бір орыс, екі қазақпыз,
Мәз-мәйрам әнге шырқатып,
Ақ самаурын алдында
Тәтті шайы бұрқырап,
Анда-санда жырлатып
Көрсеткендей қошемет
Қояды бізге тіл қатып.
Отырмыз біз үшеуміз
Бір кісінің ұлындай.
Ойнаймыз да күлеміз
Тебіскен тай мен құлындай.
Үстімізге тағы да
Келсе де, қалмақ, грузин,
Алыс елдер ұлдары
Қытай менен Қырымдай.
Бұдан да қызық болар ед
Келелі іске ырымдай.
Қарсы алар ек ашып сыр,
Достық берік, жүрек бір.
Сөзіміз қалмайд ұғылмай.
Мынау үлкен Мәскеуім
Терезеден көрінген —
Отаным алтын ошағы
Думанға шаттық көмілген.
Жарқыраған жұлдызы
Кремль мынау тұрғаны,
Рахмет нұры себілген.
Төрт мұнара тамаша,
Көзің тоймас қараса,
Бахыттың арыс ғарышы,
Әлемге кербез керілген.
Сол жұлдыздар астында
Сталин көсем тұрады.
Ен тіршілік иесі
Жарық дүние шырағы,
Мәскеу мен қазақ ауылын —
Жуыстырған дәнекер,
Мәңгі бақи тұрағы.
Бар әлемнің ұлдарын
Туыстырған дәнекер,
Ұлы Октябрь пырағы