Өлең: Жамбыл Жабаев (Өнердің өсуі)

Нeге шықсын домбыра
Жаңадан шек тақпаса,
Таққанынан не пайда,
Бабыменен қақпаса,
Құр қағудан не пайда,
Ән менен күй таппаса.
Құйқылжыған кұс әуез,
Қосылып соған айтпаса.
Көркем өнер жас бөбек
Сүйкімді болмас бақпаса,
Тортасын алған бал қаймақ
Бойына сылау жақпаса.
Үлпілдеген қызыл шоқ
Басына үкі тақпаса,
Бөбектер келер өсімтал,
Еркелетіп мақтаса.
Жамбылдың аты ақын ба,
Жылғадай жыры ақпаса,
Ақын деген бір бұлақ
Көмілер кезін ашпаса.
Көзін ашар көпшілік
Сүйсіне тыңдап қоштаса,
Алтын сөзде ас болмас
Елеусіз жерге тастаса.
Ер қадірін ер баққан
Ерлер білер деген сөз,
Зер қадірін зер соққан
Зергер білер деген сөз.
Өмір барда ескірмес,
Бағасы құнды өрен сөз.
Алтын ірге ел барда,
Сталин сынды ер барда,
Өрлеген елім өнерпаз,
Елі жақсы адамнан,
Ері жақсы адамнан,
Туар ма бала жігерсіз.
Тоқсан үште Жамбылды,
Күләш сынды бұлбұлды,
Сталин сынды бақшасы —
Өсірді демей не дерсіз