Өлең: Жамбыл Жабаев (Отанды сүй)

Балқытып бақыт ұйып елге, жерге,
Жасарған мен Жамбылмын елмен бірге.
Келді дос, сүйсіндірді көңілім хош,
Махаббат, қою достық қалың елде.
Сүйкімді үн, әсем әнім, терең күйім,
Еңезем — ыстық жүрек көңіл, мыйым,
Отанға, ел жүрегі Сталинге
Тартатын дем біткенше менің сыйым.
Жасарған Жамбылда бар жалғыз тірек,
Құлпырған шаттық шалқып, өмір үдеп.
Тірегім: большевиктер елге ұйтқы,
Өмірге өріс берген жалғыз жүрек.
Сол жүрек ел достығы берік бірлік,
Бірліксіз болмақ еді қандай тірлік,
Әлемдік адал адам бақыт үшін
Жығылмас ырысты ту сол өмірлік.
Мен ғасырдың айғағы жүзге келдім,
Ел бірлігін, бақыты іздеп едім,
Айды аялап, күн құштым, нұр жамылдым
Кездесіп жетпіс үште іздегенім.
Ұрпағым іздеп келген бақытты жас,
Кімде-кім бірлік бұзса халыққа қас,
Бірліктің берік туы тек коммунист,
Өсиетім сол үшін құшағыңды аш!
Өсиетім: шындықты, адалды сүй,
Ардақтаған халықты, адамды сүй.
Елдің тіккен іргесін игілікке
Тап бүгінгі бахытты заманды сүй.
Отан сүй, Отан сүйген көсемді сүй,
Соған айт әдемі жыр, сүйкімді күй.
Тілек тіле ел сүйген Сталинге
Дос еткен бар халықты етіп бір үй