Өлең: Жамбыл Жабаев (Жеңіс пен шаттық)

Жеңіс пен шаттық сенің атыңды атап,
Тойыңа осы өлеңді тартады қарт,
Жырымның өр дауысты қыранысың,
Мен де шат, мендей және халқым да шат!
Ажарың алтын сәуле атқан таңдай,
Сөйлемен дабысыңды домбыра алмай,
Көреген партияның сенсің көзі,
Қай халық қарар саған құмарланбай.
Жеңісің жеңістердің асқарындай,
Лениннің ілгері аяқ басқанындай.
Ұстаған ұрпағымның туы сенсің,
Данышпан Сталинім аспанымдай.
Дем берер шаттығысың бар әлемнің,
Қайралған семсерімсің қолда менің.
Қарманған қара ниет дұшпандарды,
Қыйратып батыр қолмен шабады елім.
Жеңіс — сен ауылдарды, қалаларды
Аралап, бар халқымды еттің әлді.
Нұрыңмен жүрегіме өлең құйып,
Айдынға алып шықтың енді шалды.
Жеңісім жеңістердің асқарындай,
Лениннің ілгері аяқ басқанындай.
Ұстаған ұрпағымның туы сенсін.
Данышпан Сталинім аспанымдай.
Жеңіспен шаттық сенің атыңды атап,
Тойыңа осы өлеңді тартады қарт.
Жырымның өр дауысты қыранысың,
Мен де шат, мендей және халқым да шат!