Өлең: Жамбыл Жабаев (Бір жыл)

Бір жыл бұрын көсемім,
Бейне тасқан дария,
Ой өзенін ағытып
Сөйлегенде жария —
Тыңдағанбыз миллион жұрт,
Басы боп мендей қария.
Алтын заңды Сталин,
Жайған сонда алдыма,
Алтын заңда айтылмай
Ел тілегі қалды ма!
Әйел, еркек, кәрі, жас
Қостап қарсы алды да,
Күйге басты тасыған,
Шаттықтан көк жаңғыра!
Тапты заңнан бақытын
Миллион жұрт, әрбір жан,
Біріне оқу, біріне
Берілді өнер жаңадан.
Шаршағанда демалыс —
Шипалы өмір шадыман,
Аңсағанға қызықты
Ағыл-тегіл той-думан.
Осылардың ішінде
Менің де тиіп сыбағам,
Серпіп қанат шырқады,
Еркін сайрап домбырам.
Көсем берген алтын заң
Жыл ішінде ержетті,
Масатыдай түрленіп
Отанымды гүлдентті.
Бесіктегі баламды
Ана болып тербетті.
Тоқсандағы шалымды
Шарықтатып көңілін,
Көкке құлаш серметті.
Қанат берді халқыма
Әуелетті, ерлетті.
Ағытылған өзендей
Сарқыратты еңбекті.
Көсем берген алтын заң
Жауға тиді жалындай;
Жалмаңдаған жауыздың
Ұясы қалмай жарылмай,
Ұсқыны қашып қалтырап,
Кіреріне көр таппай,
Басарына жер таппай,
Төбесінен түсті жай.
Көсем берген алтын заң
Жылдығында жаңадан,
Жыр төккізіп аузымнан
Берді арылмас күш маған
Күш емей не теңбе-тең
Он сегізде ұлмен тең,
Орнымды алам сайлаудан.
Советіме мүше боп,
Ерлер өтед мың-мыңнан.
Сол ерлердің басы боп,
Сайланады ұлы адам:
Бахыт заңын жазған ол —
Ұлы Сталин данышпан!