Өлең: Жамбыл Жабаев (Орден алғанда)

Тоқсандағы Жамбылға
Толқынданып сөз келді.
Көктеменің көгіндей,
Кәрі өмірім өзгерді..
Ел еңсесін көтерген.
Шаттық заман кез. келді.
Өмір берді Сталин,
Бозбаламын мен де енді.
Алтын орден алғаным
Терең жырдың тиегі.
Көрікті Отан алдына
Ақын жырын үйеді.
Қайнаған іс, қалық күш,
Қаһарманын сөз қыла,
Ақ иық қыран құс боп ұш,
Сайра шешен домбыра.
Бой балқытқан үніңмен
Жалпы әнімді бір шайқа;.
Тұрмыс оңды, көңіл шат,
Еліндегі жырды айта.
Винтовкасын кезеніп,
Сарбаз шықса соғысқа,
Домбырасын безеніп,
Жамбыл барад соғысқа..
Жамбыл және М. И. Калинин
Жаудың мойнын жұлдыра
Сарбаз шапса қылышын,
Жау жүрегін сындыра
Жырдың салам құрышын.
Жырдың терең болуы
Ұлы Сталин желісі.
Күшті қуат мендегі
Бахытты елдің өрісі.
Ол, Сталин, — күн нұры,
Қымбат күннің жарығы.
Бердім саған жүректі,
Ұлы Отанның халығы.
Жолбасшы көсем, ұлым деп,
Еңбекші халық таныды.
Данышпан сенің алдыңнан
Қазақстанға қайтамын,
Сенен алған қуатпен
Халқыма өлең айтамын.
Барып әзір Отанға,
Байтақ жазық далаға,
Шаттық жырын жырлаймын
Жырымнан ашық нұр жаға!