Өлең: Әбіш Кекілбайұлы (Танктер)

Тажал табан ну шалғынды жайпады,
Алда - майдан, алда - қаза, алда - мұң.
Шойын дене жердің тәнін жаншады
Сездіргендей қасіреттің салмағын.
Қара жердің таспа тіліп жонынан,
Бара жатыр бауырымен қамшы өріп.
Жатыр окоп қызыл қанға шомылған,
Жайрап қалды қанша ғұмыр... Қанша өлік?!
Жер - ананың рең кетіп жүзінен,
Қырғын соғыс қайғы отына ыстады. ...
Майдандағы танктердің ізінен
Маңдайларға талай - талай түсті әжім