Өлең: Мұқағали Мақатаев (Лайсаңда)

Көше лайсаң, күн тұман.
Ағаштар тұр арса-арса.
Мен біреуге ұмтылам,
Біреу мені қарсы алса.
Кең көшенің шетінде,
Жолы міне, жаяудың.
Сол біреуге жетуге,
Енді ғана таяндым.
Терезеде көк перде,
Терезеде көк жарық.
Неде болса өткенге,
Тағы да бір көр барып.
Қоңырауды басқанда,
Біреу ашты есігін.
Пәледен де бас сауға,
Сұрап тұрмын кешірім.
Өмірімде көрмеген,
Есік ашты бір кұрбы.
Қойсаңшы бұл өлмеген,
Ескі әдеті құрғырды.
Жастық өтпей тұрмайды,
Қашан оның анты оңған?!
Орамалын бұлғайды,
Ескі таныс балконнан