Өлең: Мұқағали Мақатаев (Күн шуағым)

Тағы да таң атады, күн шығады,
Түн келеді,
Тіршілік тыншығады.
Ауысып алма-кезек тұрсын әлі,
Ей, менің өмірімнің күн шуағы.
Ей, менің өмірімнің күн шуағы!
Көлеңкесіз осылай тұршы кәні.
Кейде менен кейіген үн шығады,
Кешіре гер, көңілдің тыншымауын?
Аққуын әлдилеген айдындарым,
Аулаққа ұшып кетсем, қайғырмағын.
Алдыңа арманымның жайдым бәрін,
Аманат өткермеген ай, жылдарым.
Ауғанын, ауысқанын күн бесінге,
Сұм жүрек біледі ғой...
Білмесін бе...
Ей, менің күн шуағым, мүмкіндік бер,
Шығатын күндеріммен тілдесуге.
Кешіре гөр, көңілдің тыншымауын?
Тыншымаймын!
Біткенім - тыншығаным.
Талма түсті тайдыра көрмегейсің?
Ей, жарық күн шуағым,
Күн шуағым!