Қазақша өлең: Қалқаман Сарин (Күй - Қаршыға)

Келмеске кетті ме ұшып күй – Қаршыға,
Біржола елін, жерін қиған сірә.
Аманат Алла берген адам жаны,
Жамағат, жаратқаннан иман сұра...

Келмеске күйші аттанды. Күй қалды да,
Оқтай боп суық хабар тиді-ау мына
Қазақтың даласына сыймай кетті,
Домбыра шанағына сыйған мұра.

Келмеске күйші кетті. Күйі қалды,
Біртуар бірегейім, биік, арлы.
Бақиға аттанардың соңғы сәті –
Өмірдің өлім деген сыйын алды.

Келмеске кетті, бірақ... Күй боп мәңгі
Арайлап атқан әрбір сүймек таңды.
Сапары саңлағымның күрт үзіліп,
Қатары ағалардың сиреп қалды.

Келмеске кетті күйші. Күйім жылап
Боздайды мекен етіп үйін жырақ.
Халқымның күмбір қанат Қаршығасы,
Көктемде оралмайды биыл бірақ.

Келмеске кетті солай күйші ғажап,
Тыңдайтын жақын түгіл, сүйсіне жат.
Алланың әміріне амал бар ма,
Иманды болсын, ұлың, исі қазақ!