Өлең: Еске алу

Өмірдің жиылғандай бар керегі.
Силастың елдің жақсы ардағымен,
Араласып бетке ұстар саңлағымен.
Жеті бала өсіріп, қырық бес жыл,
Қол ұстасып келіпсіз жан-жарыңмен.
Барында, жоғында да дәулетіңнің,
Көңілін қалдырмадың әлдекімнің.
Тізгінін кісілікпен ұстап жүрсіз,
Әулие Ешенғазы әулетінің.
Айналған қосағыңнан туысыңа
Апайым аман болсын-тыныш ұя.
Өмірдің бар қызығы алдан шығып,
Шайқалмас ырыс қонсын уысыңа!!!

Көре алмай тіршіліктің көп қызығын,Тата алмай шаттық өмір тәттілігін.
Жарқырап келе жатқан жұлдызым ең,
Әттең-ай! Ерте сөнді-ау от-ғұмырың.
Қыраным ең шырқар биік аспанға,
Айналардай ұлым едің мақтанға.
Пенделіктің ашпай жатып пердесін.

Анажан шаңыраққа болдың пана.
Жамандық қылмаушы едің ешбір жанға.
Амал не, жоқсыз бүгін ортамызда.
Сағындық,ана, сізді баршамыз да.
Жан-ана, ұл-қызыңның тірегі едің.
Тірі болсаң жарқылдап жүрер едің.
Болмасаң да бүгін біздің жанымызда.
Айтқан сөзің, тәтті күлкің жадымызда.

Жұбанышпен жанымыз жабырқаулы.
Сағынышпен туғандары еске алады.
Өзіңізбен өткен күндер.
Жадымызда мәңгіге сақталады.

Сезім шіркін көңілдерді кернеген,
Қимастықтың күйін шертіп тербеген.
Күтпеп едік, көріп жүрміз бүгінде
Қиындықты біздер бұрын көрмеген.

Сағыныштан жүрек тулап алқынды,
Жылағаннан көз жасымыз сарқылды.
Жол апаты болған сүрең қаңтарда
Мәңгілікке жоғалттық үш алтынды.

Бақыт дейді, бақыт бар ма жалғанда
Көнеміз ғой тағдыр басқа салғанға.
Өзімізді санаушы едік бақытты,
Үшеуі де ортамызда болғанда.
Алла алды, өзі берген жандарын
Тілейміз біз жұмақтан орын болғанын
Туыс, бауыр, достарынан сұраймыз
Дұға оқып, естеріне алғанын!

Асқаровтар отбасы бір жыл бұрын жол апатынан қайтыс болған әкесі Сапарбек Байтайұлын, анасы Сәуле Құрмашқызын және Әсем Сапарбекқызын сағынышпен еске алады.

Өмірдің жолы күрделі, әрі бұралаң,
Жаратушымыз оны ақ-қарадан құраған.
Қарасына пенде қамығып, кейде қан жылап,
Тағдыр талқысына еріксіз көніп шыдаған.
Сондаймыз біз де, ерте кеттің, құлыным,
Ішімізге толды запыран, зарлы қайғы-мұң.
Азамат болар зерделі, таралар аты көпке деп,
Үміт күтіп, армандағанның бірімін.
Кенеттен кеттің, сартап болып санамыз,
Ойласақ іштей қайғыдан күйіп-жанамыз.
Өткенді ойлап, келешектен үміт қып,
Аңсауменен өзіңді ағартты шашын анаңыз.
20 жыл өтті, бейнеңді қарғам, сағындық,
Алладан сұрап қайырын, жақсылығына жалындық.
Алдың бейіш, артың нұр, шапағатың тисін деп,
Дұға қылып өзіңе, тағдырға біз де бағындық.
Сағынышпен еске алушы жеңгең.

Еске аламыз ардақты да апамызды
үлкеніміз ақыл айтар панамызды,
егілеміз жылаймыз еске алып
кең пейілді ақ көңіл Раушанымды.

Жылаймыз да көнеміз ғой тағдырға
бала шағаң туыстарың бар мұнда,
ешқашанда ұмытпаймыз біз сені
дұға жасап барып тұрамыз басыңа.

Арай менен Айгерімдей қыздарың
Айдос Жандос алтын сенің ұлдарың,
Жандосыңның қызығында көрмедің
көп болды ғой армандаған арманың.

Немерең бар Апа деген өзіңді
сағынады айтқан сенің сөзіңді,
апаларын іздейді олар сағынып
мейірімді жарқын сенің жүзінді.

Жездем жүрғой сені ойлап жылайды
Раушаным деп сағынады ойлайды,
орта жаста опырылдау омыртқаң
жыласаң да орны енді толмайды.

Аға бауыр сіңілдерің өзіңнің
қарашығы біздер сенің көзіңнің,
апатайым ақыл айттың сен бізге
астары бар сенің айтқан сөзіңнің.

Тірі болса туған күні болушеді
елу алты жасқа бүгін толушеді,
сұм ажал кеп акетпесе апайымды
ортамызда күліп ойнап жүрушеді.

Тура деген сөздерің бар ұмытылмас
сол сөздерің мына біздің естен шықпас,
сол сөзіңді бір естуге зар болдық қой
апатайым туысың бар сені қимас.

Жақсы адам ол жаққа да керек екен
жұмақ төрін апатайым мекендеген,
Раушантайым кетеді деп кім ойлады
Алла берген ғұмыр жасы өлшеулі екен.

Топырағың торқа болсын жан апам
орын берсін Аллам саған жұмақтан,
қорғап қолдап аруағыңмен ұрпағыңды
сақтай көрші Аллам өзің жаратқан!!!

Бауырың Ерік Еренғазыұлы.

Отбасың туыстарың
Сағынып еске аламыз.

Әне-міне дегенде,
1жыл өтті қас қағым.
Пай-пай шіркін өмір ай,
Қара-ақтан ау тұрасын.

Бүгін бармыз,ертен жоқпыз-деген сөз
Ойға салар,күрсіндіріп,мұңайтып.
Күліп-ойнап,ұмыттығой бұл кісі,
Сағынбайды-дейтін шығар әр кісі.

Сағынамын, сағынамын әрине,
Сағынамын,сағынбайды' деседе,
Кім сағынбас?!адал досты,сендей ау
Кім сағынбас?!сендей досты,жаным ау.

Әр кез сені еске алып ойланам,
Орынынды баспайды екен әр адам.
Өкініштен тұратын бұл өмірге,
Өкпелімін,ех шіркін алып кетер біздіде.

1жыл өтті көрмегелі өзіңді,
Еске аламын жарқылдаған жүзіңді,
Еске аламын көнілді бір кезіңді.
Еске түсер қызық күндер бұрынғы,
Қайтпайтының кім біліпті ол күнді.

Қас-қағымда кеттінғой сен бұл күні,
Жүзімізді бір мұңайтып,жылатып.
Ажал айтып келмейдіғой-деп бірақ,
Бірімізді біріміз жүрік жұбатып.

Пай-пай шіркін өмір ай,
Қара-ақтан тұрасын..
Күліп жүрсен бүгін сен,
Бәлкім ертен жыларсын.
Кеткендерді еске ап,
Бір сәтте мұңға батасын.
Бақыттысын сен бірақ,
Қара жерді басасын.
Есте сақтап,ұмытпассын бәлкім сен,
Қара жерде бір күні сенде жатарсын.

Ана... Жүрекке тым жақын, нəзік үн. Менің жүрегімде ойып, орын алып кеткен жан жүрегім Анашым... Сіздің əрбір даусыңыз, айтқан ақылыңыз бен көз алдымнан кетпейтін жарқын бейнеңіз жаңғырып санама нұр себуде.. Іздеймін... Сағынамын... Құшақтап құшағыма қысқым келеді... Сырымды ашқым келеді... Бақытыммен бөліскім келеді... Өмір қысқа болсада жеткен жетістіктерімді көрсеткім келеді... Əттең... Амал не?... Жанымда жоқсын Жан Ана... Тағдыр бізді осылай сынған болар... Бірақ бір өкінетінім... Анасы жанында жүрген жандарға қарап... Өмір неге сонша қатал деп налимын... Мама сізді жиі сағынамын... шерімді тарқатқым келеді... жан сырыммен бөліскім келеді... Сіз кеткелі жаныма жұбаныш жан таппадым... Жалғыз тірегім өзің екенсің Мама... Міне бүгінде сіздің бұл өмірден өткеніңізге 3жыл болыпты... Сізсіз көктемнің 3 жылын, жаздың 3жылын , күздің 3жылын, қаһарлы қыстың 2 жылын қарсы алыппын... Осы тұста көп өзгеріс орын алды өмірімде... Бірақ барбір сіздің орныңыз ерекше... Дал қазір жанымда болсаң ғой... Мама... Сағынамын сізді...

Жыл толды алып жүрек тоқтағалы
Жыл толды ұлымызды жоқтағалы
Алайда ұлымыздың нұр бейнесі
Көңілдерде мәңгілік сақталады

Еске аламыз сағынамыз өзіңді
Бір жыл болды көздің жасы төгілгелі
Ақ көңілді жан едің ғой өмірде
Неге өмір қысқа болып берілді

Еске алады сағынады ата анаң
Сұм ажалға кімдер қарсы баралған
Жердің бетін жетірет айналсамда
Өзіңдей ұлды қайдан таба алам

Өмір неге қатал едің аяусыз
Қара жердің тоймағаны мазасыз
Өткен жылы он жетіге келгенде
Жастың жанын алып кеттің шыдамсыз

Сағынамыз сарғайамыз жабыға
Қайғы мұңды көтерерміз жабыла
Қара жерді сен жатырсың жамыла
Көзімізден ыстық жастар ағыла

Достарыңда көбеді ғой жаныңда
Өзің едің тұңғышымда барымда
Қуанушедің қос қарындас барына
Қуанушедің аға болған бауырға

Міне бүгін жиналдық сенің жылыңа
Тума туыс жиналған жұрт қайғыра
Бізді ойлап Қуандығым қайғырма
Қош бол енді əрең жүреміз жарыла

Қос жанарым жылағаннан оралмас
Сыр шертемін жүрегімде ауыр тас
Еш қашанда айлар өтсін жыл өтсін
Есімізден еш қашанда жойылмас

Қуандық Ниязымбетовтың рухна арнау

Жазған : Калиев Мейрамбек

Аяулы жар, ардақты әкеміз. Орта жүз, Руы – Көшкін-Шақабай, Қасымбекұлы Жолдыбай көзі тірі болса, 8 маусымда 80 жасқа толар еді… Сұм ажал ортамыздан алып кеткеніне 27 жыл толып отыр. Әкемізді сағына еске ала отырып, топырағың торқа, жанның жәннатта нұрлансын деп Алладан тілейміз.

Әкеден асқар жок екен!
Әкенің сөзі оқ екен.
Қарайып жүрсе қасыңда,
Уайым-қайғы жоқ екен.

Өзің жайлы айта алмаймыз тауысып,
Ел айтады, жұрт айтады жарысып.
Көпшіліктен алған алғыс, сауабың,
Жатқан шығар, рухыңменен қауышып.

Әке, көзден кеттіңіз мәңгі жырақтап,
Сенбей сізді көп іздедік біз жылап.
Кетіпсіз ғой бұл өмірден мәңгіге,
О дүниені мекен қылып тұрақтап.

Әке деген асқар тауың,орманың,
Әке деген жұбанышың,қорғаның!
О,адамдар бар кезінде Әкені,
Қадірлейік,өкініште болмағын!

Адам мәңгі жүрмейді бұл жалғанда,
Көнеміз ғой тағдырдың салғанына.
Көзімізге ып-ыстық жас келеді,
Әке, өзіңді сағынып, еске алғанда!

Бәйтеректей әулетке сая болған,
Бәрінен де мейірімін аямаған.
Жәннатта жаның болсын, рухың биік,
Өзіңдей қайда бізге аяулы адам.

Жалғап өскен ағайынның арасын,
Қайран Әке, бір төбе дарасың.
Тірі болса артыңдағы ұрпағың,
Әкешім, мәңгі есте қаласың!


Қол жайып «Әумин» — деп бата оқып,
Жүреміз талай барып қабіріңе!
Мейіріммен жымиған күлкіңізді,
Еске алып, мәңгілікке сағынамыз.
Жатқан жерің, жан әке, жайлы болып,
Сәуле шашып тұрсыншы қабіріңде.

Еске алушылар: зайыбы – Орал, балалары, күйеу балалары, немерелері-шөберелері