Өлең: Дәуітәлі Стамбекұлы (Вокзалдар)

Тірлігіменен сан қырлы
Бүгінді,
Ертең,
Кешені,
Жердегі бүкіл тағдырды
Вокзалдар бастан кешеді.

Алыстап,
Аңсап,
Қосылып,
Ыстықтап,
Жанып,
Тұншығып,
Қия алмай,
Қинап,
Кешіріп,
Қайнайды ғажап тіршілік.


Бейтаныс пенен таныстан,
Апталап,
Айлап,
Күні-түн,
Жақыннан мейлі,
Алыстан
Ол өшірмейді үмітін.

Армандай алыс жолдармен,
Адамдарымен қанша мың,
Вокзалдар темір қолдармен
Құшақтап алған жер шарын.