Қазақша өлең: Бақдәулет Арыстан (Кетемін)

Кетемін, кетіп барам Алматыдан
Бугін емес, жай бір кун танды атырам.
Озгермейтін нарсе жок кетем енді
Көз көрмейтін болса да алда тұман!

Көшемін, кутіп тұр-ау баска дала,
Демалыс керек енді жас балага.
Айтайын, шаршап кеттім бул каладан
Кайтайын ауылдагы баспанама!

Ауылда, бір серпіліп шалкып калам,
Адам коп адалдыкты ар тұтпаган!
Қаланын қасқыр болган кыздарынан
Ауылдың аңғал қызы артык маган!

Тубінде биік болып алда тұрам,
Қанатым талма енді, самга кыран.
Біреулердін колдары жетпей журсе
Аягыммен кетемін Алматыдан!

Алгашкы кундерімді тәтті етіп ем,
Қаланың сынагынан сәтті өтіп ем.
Біреуді шын ұмыту керек боп жүр,
Бұл ойым іске аспаса ҚАТТЫ ӨКІНЕМ!!!