Қазақша өлең: Серікбай Маханов (ҚАҢТАР КЕШІ)
Қар суыртып жел тынбайды желістен ,
Мал байлаулы көрінбейді өрістен .
Түтінменен үй мұржасы будақтап
Аппақ қармен ауыл маңы көріскен .
Қоюланып қарауытты төңірек ,
Нұр сәулеге ынтық болып көк жиек .
Ақ белестен түн пернесін жамылып
Тізбектелді қырат белдер жүк тиеп .
Көлеңкелер қызыл — жасыл жарысты ,
Күн суығы байқатпайды алысты .
Ағын суды мұз құрсаумен тоқтатып
Ақ ұлпаға үйретті кеп вальсті .
Жымыңдасқан жұлдыздар жоқ төбемнен ,
Сыйқырлаған қаңтар кешін көрем мен .
Аяз сүйіп шымшылайды бетімді
Ақын болсаң жырла дейді өлеңмен .
Мал байлаулы көрінбейді өрістен .
Түтінменен үй мұржасы будақтап
Аппақ қармен ауыл маңы көріскен .
Қоюланып қарауытты төңірек ,
Нұр сәулеге ынтық болып көк жиек .
Ақ белестен түн пернесін жамылып
Тізбектелді қырат белдер жүк тиеп .
Көлеңкелер қызыл — жасыл жарысты ,
Күн суығы байқатпайды алысты .
Ағын суды мұз құрсаумен тоқтатып
Ақ ұлпаға үйретті кеп вальсті .
Жымыңдасқан жұлдыздар жоқ төбемнен ,
Сыйқырлаған қаңтар кешін көрем мен .
Аяз сүйіп шымшылайды бетімді
Ақын болсаң жырла дейді өлеңмен .
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: