Қазақша өлең: Қажытай Серікжан (Қайғыру)
Мен ол қызды ойлап ,түнімен,
Жыр ішіп те,у ішіп те көрген ем.
Тұңғиығы тым бөлек көздерімен,
Туысыпта көрген ем.
Мен ол қызды ойлап,түнімен,
Отырушы ем,ес ауа.
Туыс деп жүрген көздері,
Туыса алмады не шара?
Мен ол қызды ойлап, түнімен,
Кетуші ем нұрға домалай.
Сүйемін деген,сүйгеннің,
Сүйгені бар ,обал-ай.
Мен ол қызды ойлап,түнімен,
Өлең жазам,қайғырам.
Оны ешкім білмейді,
Оған әлгі, ай куә.
Мен ол қызды ойлап,түнімен,
Болып жүрмін бір түрлі.
Өлең оқы дегендей,
Маған оның кірпігі...
Жыр ішіп те,у ішіп те көрген ем.
Тұңғиығы тым бөлек көздерімен,
Туысыпта көрген ем.
Мен ол қызды ойлап,түнімен,
Отырушы ем,ес ауа.
Туыс деп жүрген көздері,
Туыса алмады не шара?
Мен ол қызды ойлап, түнімен,
Кетуші ем нұрға домалай.
Сүйемін деген,сүйгеннің,
Сүйгені бар ,обал-ай.
Мен ол қызды ойлап,түнімен,
Өлең жазам,қайғырам.
Оны ешкім білмейді,
Оған әлгі, ай куә.
Мен ол қызды ойлап,түнімен,
Болып жүрмін бір түрлі.
Өлең оқы дегендей,
Маған оның кірпігі...
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: