Қазақша өлең: Ерсайын Құрманбайұлы (Он жыл өтті, он күндей!)

Ертеректе студентпіз,
Екеумізде қу тақыр,
Бірақ жүрек қосылуды,
Бір болуды қалап тұр.
Сол кездегі баспанада, басқаларда,
Жұмыспенен жалақыда,
Өмір сүру Алматыда,
Қиындықтан қорқам демей,
Оны мүлдем, дым ескермей,
Қыстырмадық еш нәрсені,
Бірге болсақ деген арман,
Алға бізді жетеледі.

Желтоқсанның ызғарында,
Далада көк мұз барында,
Жол болсада тайғақ,
Бәріне махаббатымыз айғақ,
Осылайша Шиеліде,
Көтерілді, шаңырақ.

Содан бері,
Бас қосқалы бір жастықта,
Он жыл өтті білінбей,
Он жыл деген сезіледі,
Кәдімгі бір он күндей.

Бәрін айтта, бірін айт,
Он жыл бірге тұруды айт,
Махаббатсыз, сезімсіз,
Бірге тұру осынша,
Ақылға сыймас, қыйын іс.
Егер сүйсең жарыңды,
Он жыл емес, мәңгілік,
Өмір сүру заңдылық.

Тәңірім тіл-көз жолатпа,
Ғашықтарды жылатпа,
Бар арманы бір болу
Екі жасты ұмытпа!