Қазақша өлең: Баубек Ералыұлы Бердіжар (Таным)
Қып-қызыл жүректе,
Қанымда қызыл шежірем.
Тамырым тарпаң,
Сыр кезген текті шетінен.
Мен содан бәлкім,
Түз дала заңын сезінем.
Уақытқа құстай
Қаламым – қару кезінем.
Ақиық өмір
Өрлеткен төрге желіспен,
Желісім тұрар
Жеңіліс және жеңістен.
Шашылған жырын,
Іздеген жалған мейманы ем.
Қасымда ерген
Үш жүз сексен төрт періштем.
Мен тұрған елдің
Бағы нұр, сезем мұны мен,
Мұны да алған
Бабалар қанды құнымен.
Бұл елде ырзық,
Бұл елге байланған пешенем,
Тәңір-ай, өйткені,
Көшпенді елдің сынығы ем.
Қанымда қызыл шежірем.
Тамырым тарпаң,
Сыр кезген текті шетінен.
Мен содан бәлкім,
Түз дала заңын сезінем.
Уақытқа құстай
Қаламым – қару кезінем.
Ақиық өмір
Өрлеткен төрге желіспен,
Желісім тұрар
Жеңіліс және жеңістен.
Шашылған жырын,
Іздеген жалған мейманы ем.
Қасымда ерген
Үш жүз сексен төрт періштем.
Мен тұрған елдің
Бағы нұр, сезем мұны мен,
Мұны да алған
Бабалар қанды құнымен.
Бұл елде ырзық,
Бұл елге байланған пешенем,
Тәңір-ай, өйткені,
Көшпенді елдің сынығы ем.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: