Қазақша өлең: Ерлан Ахмет (Қызылжарға барғанда)

Қызылжар, жеттім саған ақпандатып,
жаудырып жауһар жырдан ақ таңға құт.
Жырауым Қожаберген, Сегіз серім,
Мағжаным жарық көріп, тапқан бақыт.
Шал ақын шашасына шаң жұқтырмай,
шатасқан арнасынан аққан уақыт.

Кешегі Толыбайдай тулап бөлек,
Ғабең мен Сәбеңдерді тумақ керек.
Сойқанның сойылына жан бітсе егер,
Құлагер көңіліңді сұлат демек.
Петр мен Павелдердің патша күні,
қазақтың ой санасын улап келед.

Маңғаз күн манауратып аймаласын,
бағыңды Жаратқаным байламасын!
Жаңғырып, Қызылжар боп атың шықсын,
надандар намыссыз деп ойламасын!
Мен саған көрші болып тұрғаныммен,
Сен менің бауырым боп айналасың.

***

Қарғалар!
Қарақұрым қарғалардың
қап-қара қанатынан сорғалар мұң.
Қарғаны қасиетті құс санайтын,
қазағым,
келіп жетті толғанар күн.
Қанымды қарайтатын қарқылынан
ақ кептер көңіліммен қорғанармын.
Ақ бұлттың бауырынан атып шыққан
ақсұңқар адалдығым қолға алармын.
Атылған ақ жебедей қадалармын
қап-қара ұсқынына қарғалардың!

***

Ала құмай ауылға кеп кетпей ме,
алабота арасынан өтпей ме?
Ала бүйрек жайқалған атырапқа
ала үйрек маймаң қағып жетпей ме?
Алағаншық соққанда алабарыс,
аламанда аладүбір етпей ме?
Алакөнек пейілмен алажабыр
алауыздар адамдарда жоқ дей ме?
Аласаттай, бұл күнде, қарап тұрсам,
алалаушы арамзалар көп кейде.
Ала тұяқ, аласпан алшаңдаған,
Алашымның арасында бітпей ме?!

***

Сары кебең мойнын созса тоймаған,
сары алтынын шашқан күндей жайнармын.
Сары желіп сарпалдаңын қоймаған
сары дала сағымындай ойнармын.
Сары шашбау бұрымына байлаған
сары қыздай табылар ма жайдарлым?
Сары күзде саптама етік сайлаған,
сары күзен аулап өскен қайлармын.
Сарысудың тереңіне бойлаған,
сарып болмас сарсылғанда айлам мың.
Сары кезге шығып алып ойланам,
сарыаяқтас серттен кетер тойған күн.
Сарамжалдай арамдығы қайнаған,
саралжындай түгі болмас пайдаңның.
Сарын айтар қажет емес той маған,
сары қасық ары қалмас байламның.
Сарыаяққа биылғы жыл соймаған
сары аңызға келіп тұрад айналғым...