Қазақша өлең: Ерлан Ахмет (Аққулар сыры)
Аяулым менің, ажарың қандай,
тұрамын шалқып назарымды алмай?!
Қолаң шашыңды тараған кезде,
қаламын толқып амалым қалмай.
Асылым менің, көздерің қандай,
жанымды тербер сөздерің балдай?!
Әлемде мынау бақыттың дәмін,
өзіңсіз, жаным, сеземін қалай?
Жарасып аққу-өмірдің сыры,
ғашықтық тұнған көңілдің нұры.
Махаббат-өзен арнадан асып,
жүректің жыры төгілді бүгін.
Арайлым менің, тілегің қандай,
ашылып айтшы білегіңді алмай?!
Жалғанда мынау уақыттың мәнін,
өзіңсіз, еркем, білемін қалай?!
Ардақтым менің, тағатың қандай,
болаттан соғып, жаратылғандай.
Назданып мені шақырған кезде,
жетемін саған қанатым талмай.
тұрамын шалқып назарымды алмай?!
Қолаң шашыңды тараған кезде,
қаламын толқып амалым қалмай.
Асылым менің, көздерің қандай,
жанымды тербер сөздерің балдай?!
Әлемде мынау бақыттың дәмін,
өзіңсіз, жаным, сеземін қалай?
Жарасып аққу-өмірдің сыры,
ғашықтық тұнған көңілдің нұры.
Махаббат-өзен арнадан асып,
жүректің жыры төгілді бүгін.
Арайлым менің, тілегің қандай,
ашылып айтшы білегіңді алмай?!
Жалғанда мынау уақыттың мәнін,
өзіңсіз, еркем, білемін қалай?!
Ардақтым менің, тағатың қандай,
болаттан соғып, жаратылғандай.
Назданып мені шақырған кезде,
жетемін саған қанатым талмай.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: