Қазақша өлең: Үмбетей жырау (Жауқашарға)

Бұрала біткен емендей,
Қисық туған адамсың.
Бұл мінез, бұл қылықпе
Қайдан абырой табарсың?!

Ындыны жаман жетеуің
Қашты әне жалт беріп,
Қалған мына екекуін
Қолыңа ал ант беріп.

Жол атаң «енем баласы»
Жатырқауды білмейді,
Ортайса да шарасы,
Арамдыққа жүрмейді.

Кісіні көрсең, ессікке
Жүгіре шық, кешікпе.
Қарсы алмасаң мейманды,
Кесір болар несіпке!