Қазақша өлең: Сәбит Дөнентаев (Жүрекке)

Жалқау жүрек,
Тіле тілек,
Тартынба!
Тән өлгенде,
Жұрт көмгенде,
Не қалмақшы артыңда?
Шын жыласаң,
Мың сұрасаң,
Жетерсің бір мақсатқа.
Харекет қыл,
Шамаңды бішл,
Салып қабақ, ұртыңды.
Қайда барсаң,
Ойыңа алсаң,
Қор болмассың, жұртыңды.
Тым қарайма,
Жолдан тайма,
Ел мұнда.
Кетпей алысқа,
Түс жарысқа,
Кел мұнда!
«Анау пәлен,
Мынау түген», -
Бірін бастап,
Бірін тастап,
Ұлт ісімен ойнама!
Бар түрлі іс,
Істеуші күш,
Жетпес әлің зорына.
Байқап кіріс,
Бар-дағы түс,
Оңайырақ жолына.
Жол көп екен
Қол жоқ екен,
«Мен құдайы» деп жүрмек.
Онанда бос,
Мұнанда бос,
«Мен құдайы деп жүрмек».
Ол олай деп,
Бұл қалай деп
Алла ісіне шек қылма!
Екпей бидай,
«Бер деп құдай!»
Тентектікті көп қылма!
Айтқанды ұқсаң,
Жолға шықсаң,
Өзің бірге өл,
Тар болмас көр,
Ұжданыңнан айырылма!