Қазақша өлең: Сәбит Дөнентаев (Досқа)

Дос тұттым, болдым жақын, тіліңе ердім,
Басқадан сырт түсінді артық көрдім.
Көрініс, шырайында еш кіршік жоқ,
өзің мен жүрегінді хаққа бердім.
Мейлің суыққа үсір, суға түсір!
әйтеуір, «сені құдай» дедім, сендім.
Елтифат маған жан деп еткеніңе,
Ішімнен мың қайтара алғыс бердім.
Аяман қолдан келгекн қызметімді,
Бізді хақ бола қалса жеткізер күн.
Бір алла адалынан жолықтырғай!
Жан болса езу тартқан дос дей бердім.
Дос та дос, туған да дос, діндес те дос,
Түбінде зарарсызды шын дос көрдім.