Қазақша өлең: Медеу Демеу Медеуұлы (Табынамын)

Қазақша өлең: Медеу Демеу Медеуұлы (Табынамын)

Сыр айтудан өзіңе қысылмадым.
Осы ма, сүю деген тылсым, жалын,
Ұмыттым өзімді өзім. Соңғы кезде.
Сен менің есімді алып жүрсің, жаным?
Сен барсың, Басқа ешкім де керек емес .
Тастадым, жырды, мұңды –құрсын, бәрін!

Апырау –ау, бұл не сезім ел кешпеген,
Қалмады титтей сабыр,менде ес деген.
Жеттің –ау көп аңсатып кемес-деп ем,
Саған ессіз бас иіп,белді будым,
Еш адамға ешқашан сенбеске мен.

Сен маған жауқазын ба ең,лағылгүл ме ең,
Сен арқылы көңіліме жалын кірген.
Сен арқылы өмірдің бәрін білген,
Сенде қандай күш барын біле алмадым.
Әйтеуір табындым мен.
Доп      


Мақала ұнаса, бөлісіңіз:


Іздеп көріңіз:
медеу демеу медеуұлы Табынамын өлең стихи на казахском медеу демеу медеуулы казакша олен, медеу демеу медеуұлы өлеңдері, стихи на казахском языке медеу демеу медеуулы, медеу демеу медеуулы олендери, Медеу Демеу Медеуұлы, Табынамын

Пікір жазу

  • [cmxfinput_gallery][cmxfinput_youtube]