Мақал - мәтел: Абырой, бедел, мәртебе
Ұят жүрген жерде
Абырой төгілмейді.
Абырой бар жерде
Ар шапаны сөгілмейді.
Абырой төгілмейді.
Абырой бар жерде
Ар шапаны сөгілмейді.
Абырой – ар еңбегі.
Ала жіпті аттамағанңың абыройы биік.
Атасын сыйлаған абыройға бөленер.
Екі ауру бір келсе, ажалдың жеткені,
Екі борыш бір келсе, абыройдың кеткені.
Екі борыш бір келсе, абыройдың кеткені.
Қызыл тіл жанның мияты,
Абырой ердің қуаты.
Абырой ердің қуаты.
Абырой қонар жігітке
Ажалды қоян тап келер.
Ажалды қоян тап келер.
Жақсы досың болса жан аяған жарамас,
Оңбағаны бар болса, абыройға қарамас.
Оңбағаны бар болса, абыройға қарамас.
Еңбек мұратқа жеткізер,
Жалқаулық абыройды кеткізер.
Жалқаулық абыройды кеткізер.
Адамгершілік абырой әпереді.
Әйелдің абыройы – дақ түспеген ары.
Абыройыңды жасыңнан сақта.
Абыройды ақ отау жапты.
Арлы болмай, абыройлы болмайсың.
Абыройлы жігіттің
Алғашқы ұрлығы ашылсын.
Алғашқы ұрлығы ашылсын.
Адамға тілене беру — ұят:
Тапқан наны көбейгенімен,
Абыройы азады.
Көп тілену — жұмыс емес кәделі,
Нан көбейер, бірақ азар беделі.
Тапқан наны көбейгенімен,
Абыройы азады.
Көп тілену — жұмыс емес кәделі,
Нан көбейер, бірақ азар беделі.
Ұстаздың абыройы болмаса,
Шәкірттері оның сақалымен ойнайды.
Шәкірттері оның сақалымен ойнайды.
Әдепті бала өсірсең,
Ауылдың абыройы.
Ақылды жігіт өсірсең,
Атырабыңның абыройы.
Ауылдың абыройы.
Ақылды жігіт өсірсең,
Атырабыңның абыройы.
Екі атақ дүниеде құрған сәулет:
Олардың бірі – бедел, бірі – дәулет.
Олардың бірі – бедел, бірі – дәулет.
Ұстаздың абыройы болмаса – шәкірттері оның сақалымен ойнайды.
Адамға тіліне беру – ұят: тапқан наны көбейгенімен, абыройы азады:
Көп тілену – жұмыс емес кәделі –
Нан көбейер, бірақ азар беделі.
Көп тілену – жұмыс емес кәделі –
Нан көбейер, бірақ азар беделі.
Жігітке абыройдан айырылғанша,
Жанынан айырылған артық.
Жанынан айырылған артық.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: