Аққұмның бір қызы бар Іңкәр атты
Сөзі бар алуа, шекер, балдан тәтті.
Адамның өзім көрген абзалы екен,
Айтайын өлең қылып перизат....

Ақ шоқы, бауырың жазық, басың биік,
Сен сонда мекендеген
Әй гигөй ерке киік ри-яй-ай.
Көрінген көз ұшында сағымдайсың,
Жете алмай арманыма,
Әй гигөй тарттым күйік ри-яй-ау.....

Көшкенде жылқы айдаймын аламенен,
Аулыңа барушы едім даламенен.
Түскенде сен есіме, беу қарағым,
Сағынып сарғаямын санаменен.

[Қайырмасы]
Екі жирен, жалын түйген,
Жалғанда ғашығымсың жаным сүйген.....

Дарияның арғы жағы, ахау, бергі жағы,
Жағасында жайқалған жапырағы.
Жігіттің еш арманы, ахау, болмас еді,
Күлімдеп алдан шықса сүйген жары.

А-хау… Айжан-ай,
Жас дәурен екі айналып,
Келмес саған-ай.....

Батыстың қастерлі ақын қызы
Өлеңі дариға ақиық батыл қызы
Өлеңімен жүрекке нұрын сепкен
Фариза атты қазақтың батыр қызы

Қазағымның намысқойы, ұлтжандысы
Мейірбан, елін сүйген......

Жаз болса жарқыраған көлдің беті-ай ау
Көгеріп көрінеді япурай алыс шеті-ау
Дірілдеп толқын басқан мөлдір суың
Шайқайды жас баладай япурай желдің лебі-ай

Алтын бу айна көлдің бетін жабар-ай
Ақ сәуле көктен төніп, япурай, маржан тағар-ай ....

Мінген атым астымда бұқпа қара,
Ақ бетіңе шаң тисе ыққа қара.
Деңгейінен аулыңның ән салайын,
Танымасаң даусымды шық та қара.

Бетегелі белден боз,
Уағдалы еді айтқан сөз,
Айрылысар күн туды,
Қош-есен бол, айдай,
Ақ кербез, Ақ кербез.....

Жамбыл десе ойыма жыр келеді
Жамбыл абыз – жыр ғұмырдың өзегі
Жүз жыл жырлап, қалдырған өшпес мұрасын
Ұрпақтарың шырқап......

Қараойда ма аулың, Бозталда ма, Абайкөк,
Қарай-қарай артыңа көз талды ма, Абайкөк.
Әй-ау десем, артыңа қарамайсың, Абайкөк.
Шыныменен көңілің бек қалды ма, Абайкөк.

Есік алды монша сай,
Басына бұлбұл қонсашы-ай.
Күнде жиын, күнде той,
Заман сондай болсашы-ай.....

Ағынан да алманың көгі жақсы,
Барынан да жаманның жоғы жақсы.

Бірің шекер, бірің бал-ай,
Бірің қайың, бірің тал-ай.
Қайсы бірін айтайын,
Өңшең ғана ақсұңқар-ай.

Бір жұлдыз бар әуеде айдан қалған,
Қайқы мүйіз ақ серке қойдан қалған.....