Мен туған күн қырау шалған қыс еді,
Өңірімді ақ қар жапқан тұс еді.
Ақбастаудың етегіннен....

Жанымның жарықтары,
Құс болып қалықтады.
Аяулы арманымды
Қай жаққа.....

Ақпанның соңы – ақ қардың соры,
Бақтардың бәрін жылатқан.
Сусиды көрпе жапқан күлтелі,
Сыңсиды сылқым.....

Маусым кеші,
мазасыздау бұл маусым,
Аңсарыңыз мейір толы жырға аусын.
Аққуларым ақ сағымда адасып,
Ақша бұлттар арасында.....

Қайырлы болсын сіздерге,
Бізден бұл қалған Еділ жұрт.
Қазтуған жырау
Әулие дейді.....

Көгілдір ай сәулесі астында буырқанып жатқан теңіз...
Толқындар сапырылыса шайқаған айдың «өлі» денесін.
Бәлкім, сол Ай – біздің ғұмырмен егіз,
Бәріміз шарқ ұра аңсаймыз.....

Іңір желі сұп-суық қарашығыма мұң үрлеп,
Лашығымда жатамын әлде нені күбірлеп.
Ұласқан бұл дүние жан.....

Шалқайғанның ханымын, хақтың ғана құлымын,
Азуымды жаныдым, айға қарап ұлыдым.
Мұқағали мұңымын, Махамбеттің....

Ағайын деп айтайық барды бағым.
Жасамас бұл өмірде жар күнə кім.
Қытайлар бір тұлпарын сұратқан соң,
Мөде бере салады арғымағын.
Қорқады деп.....

...Жазу көрем мен ылғи нұр балқытқан пішінде,
Аяны ма Алланың жер бетіне түсірген?!
Қарап кейде айнаға.....