Краковта жауып тұр қар қылаулап,
Аппақ түске боялмақ барлық аумақ.
Бар сұлулық Висла өзенінде,
Тарануда топ аққу жанды баурап.
Көріністен тұр көңіл.....

Шым шаһары... Көктемнің кеші балғын,
Сол сәттерді оңаша есіме алдым.
Жымиғанда көрініп.....

Бір аунап алып ақша бұлттарға,
Барады Ай жүзіп дөңгелек...
Өне бойында бақ шабыт барда,
Қалдырмақ па екен.....

Жайт екен ғой ғашықтық әсте әурелі,
Сол сұлуды сағындым Мәскеудегі.
Көз алдымнан сырғуда.....

Көңілдің көзіңде мұң,
Таппадым өзім де емін.
Сергелдең.....

Көз байлауға қамданды кешкі дала,
Қарақоңыр түске енді ескі қала.
Жасанды шам көшеге сән бергенмен,
Бар жарығы аспанның өшті жаңа.
Жарқырайды қайтадан.....

Жан әке, көктем келер, ақ қар еріп,
Жүрер деп сауыққан соң атқа желіп.
Өзіңнің «тұқымы асыл» деп мақтаған
Биеден бір құлынды сақтап едік.
Отырдың заулаймын деп сайдан ағып,
Бәйгеге қоспақшы.....