Біз бәлкім, кезігерміз, кезікпеспіз,
Дәл енді баяғыдай желікпес күз.
Дәл енді баяғыдай нән шаһарда,
ыстық сезім, ынтық шақ аңсатар ма?
Қызғаныштан қызуымыз көтеріліп,
Шәрбәт татып тұрар ма шекер үміт?!
Татуласып қайтадан, «жаным» десіп
Жүрмеген соң, білерсіз....

Менде бәрі тамаша, алаңдама,
Біраз нәрсе үйретті маған қала.
Сағаттардың сырғуы себеп болып,
Тәмамдауда оқуын балаң,мама!

Жаңа саты.Жаңа күн.Жаңа ғұмыр,
Жар іздеп ем төгетін.....

Болса да сабыр сақта мекенiң көп,
Сен маған артпағайсың өте міндет
Кет демешi кететiн ит емеспiн,
Және де қорқытпашы кетемiн деп.
Жанып тұрмын қалаймын өшпегендi,
Бiрақ сен жоғалтпайсың ештеңеңдi.
Сәлем деген сөзiңе.....

Ұшып бара жатқандай қалқып қана,
Қолында ма қос қанат?
Қолтықта ма?
Қолаң шашы төгілген хордың қызын
Ей, дүние, үркітпе, қорқытпа да!

Жүзіп бара жатқандай жәйлап қана,
Айдынға да көз тастап,
Айлаққа да.
Қасы-көзі қиылған......

Өзгеге байлап өзімді
Өрісте жағам жыртылды
Күмілжіп айтып сөзімді
Қызыл да тілім қырқылды.
Қағынан безген құландай
Жайрадық қанша жұтап кеп....
Қазақтың тілі – құрандай
Көктен бір түскен.......

Туған елге жүрмін-ау елеңдеп мен,
(Тағдырымды қайтейін терең кеткен.)
Қалдым тағы көз жазып бір досымнан,
Не береді білмеймін келер көктем?
Бітер емес бұл соғыс жұмбақталған,
Ағып жатыр жұлдыздар мұңлы аспаннан.
Жетер ме екен өзіңе.....

Жақұтпен жуып шаң-тозаңдарын сезімнің,
Түнекке тамшы тамызып барып көз ілдім.
Шырқау бір көкке жұлдыз боп шығып алдым да,
Баянсыз,бақсыз,бақас тірліктен безіндім.
Жалаулы жырға жасымнан өстім құмар боп,
Сонда да шіркін,көңілде.......

...Арман болған талайдан мұңдас қала,
Аты Алматы демесең бұл да астана!
Әр орыстың мұндағы он үйi бар –
Он қазақтың басында бiр баспана!

Күштi менен әлдiнiң сөзi жүрген,
Өңшең түлкi айналаң көзi күлген.
Ит пен құсты есiртiп.....

Жүріп өттік қиындықтың жүз жолын,
　Екеумізге созып тұрды Күз қолын.
　"Үйленуден, қиын дейді үй болу",
　Айта берсін! Қатысы жоқ бізге оның.

　Жалықпаймын мен өзіңнен наз аңдып,
　Бақыттымыз! Жанарға жас аз алдық.
　"Балалы үй-базар" деуші ед.....