Қолыма ұстап хат, қалам,
Балалық жүзбен сүйкімді.
Босағаңнан аттағам,
Бөліп тұңғыш ұйқымды.

Алғашқы бір жазуым,
Есімі қамқор көсемнің.
Жанымның тауып.....

Әлемнің жарығын,
Сыйладың сен маған.
Даланың әр гүлін,
Жинадың сен маған.
Сен берген құстардың,
Қанатын....

Әке деп жүргенімнің аға екенін
Мен сәби есейгесін білдім кейін.
Қаз тұрып жаңа ғана бассам керек
Кеткенде әкем тастап жер мекенін:

Үйретті ағам маған өмір атын,
Мол сапар, оған барар жолдың сәтін.
Үйретті қуанышын.....

Кездесуге алғаш бетпе-бет
Жүгірді Дон Еділге,
Орнады теңіз көкпеңбек
Құшақтасқан жерінде.

Атқарып заман ұлы ісін,
Өзгертіп әлем.....

Көк астында бір алып,
Көргенімде Оралды.
Көк вагонда ырғалып,
Көкірегімді жыр алды.

Жатты Орал жиһанның,
Мырзасындай береген.
Әр өлкесі....

Үстінде бар солдаттың сұр плащы,
Өзіменен бірге кешкен жорық жол.
Кірпігінде жылт-жылт етіп бір тамшы,
Туған өзен жағасында тұрды ол.

Төрт жыл, бәлкім, көп болар ма одан да
Жорықта өткен күнін айға баласа.
Баяғыдай балғын құрақ....

Мыңдаған қалам өрнегі түсіп,
Алуан көздің от ізі қалған.
Талайдың басып алақаны ыстық,
Екінші қолға суымай барған,

Маған да жетті сол қағаз қымбат,
Жүректен шықты мызғымас антым.
Қаламның бойын.....

— Сен екі жол, мен екі жол
Жазушы едік өлеңді.
Жүрегіміз бір деуші едік
Қоштасайық кел енді, -

Дегенімде жайды құшақ,
Уақыт аз....

Алматыда қарсы алдым
Колхоздағы әкемді.
Көрмегелі қанша күн
Көп жаңалық әкелді.

Келді алдыма жаз жайлау,
Өрістегі қалың.....

— Неткен қайсар өзің де,
Бір өлермен баласың!
Сарша тамыз кезінде
Қайда тартып барасың?!

— Сарша тамыз кезінде
Сарымай тартып барамын?
Таң боп келем....