Жұмыстан келгенімде, жұбайым Жанар кешкі ас дайындап жатыр еді. Қасына жақындап «Маңызды нәрсе айтуым керек…» дедім. Қасыма отырды. Айтар сөзім оның жүрегін ауыртатынын түсініп тұрдым. Бірақ, қанша қиын болса да айтуым керек. «Ажырасайық…» дедім. Ашуланбады, қарсы сөз де айтпады. Себебін сұрады. Ешнәрсе айта алмағаныма ашуланды. Басқа әйелді жақсы көретінімді айта алмадым…

Ол түнімен жылап шықты. Бірге өткізген 20 жылдан кейін — ажырасу қиын болатыны түсінікті. Оның алдында өзімді кінәлі сезінгенім үшін, оған — Көлік, Үй және компаниямның 30% үлесін беретін келісім шарт дайындап қойдым. Бірақ, ол оған бір қарады да, жыртып тастады. Екеуміз мүлдем бейтаныс адамға айналдық. Оның маған жұмсаған уақыты мен күш жігеріне жаным....

Ғалам жайлы ғажап сырлар шертеді –
Ертегіні тәуір көрем мен тегі.
Осы күні ойлап көрсем, жасымда
Шешем маған айтпапты еш ертегі.

Балалық-ай – жамау-жасқау көрпелі,
Ақауы бар көңіл......

Мен ерте, сен кештеу сәл туғаныңмен,
Жүрегім сені ойласам - тулар бірден.
Ақындық өмірім-ай, көңілім-ай
Сезімге ерік беріп уландым мен.

У ішсем - мен ішейін, сен ішпеші,
Тағдырдың тұсауына.....

Қанша қызбен кездестім?..
Есімде жоқ,
Шалқып өткен тал түс те, бесін де көп.
Жылдар өтіп кетсе де арада сан,
Құмар сезім әлі күн өшірмеді от.

Бар екенін білмеймін не күшінің,
Болады екен кейде өмір өрісі мұң...
Бәрінің де кескіні.....

Басқаным ба аяғымды шалыс тым,
Мен кей қызбен "бойдақпын" деп таныстым.
Сағындырды ма екен, шіркін, білмедім
Сонау, сонау артта қалған алыс күн?..

Не болды енді дейсіңдер ме аяғы?
Айтылмады -айтылған сөз баяғы.
О басында менің.....

Ырғай, ырғай, ырғайлы,
Ырғай мойнын ырғайды.
Ғұмырыңды қысқартып
Уақытың зырлайды.

Ызыңына пенденің
Мойнын бір сәт бұрмайды.
Ырзығыңды......