Келші, көктем-сіңілім,
Қайда кеттің қыдырып –
желп-желп етіп тұлымың,
бұлақ болып жүгіріп?!

Қоңыраудай сыңғырлап....

Жапырағың жайқалып,
шақырып ең, Алматы,
Ақындарға таусылмас тақырып ең, Алматы.
Арығыңда қалтылдап ағып бара жататын
Ат басындай алмаңнан татырып ең, Алматы...

Таза-ақ едің....

Қар жауып тұр құйылып, түйдектетіп,
Ағындатып, қалықтап, билеп кетіп.
Қар жауып тұр,
Қайнаған тіршіліктен
Қайта-қайта көзімді сүйреп кетіп...

Жақындаса жауратар жанын ашып,
Қар жауып тұр жарысып, жамырасып.
Ағаш қана серейіп....

Қанатым қайта қағылып –
Шарпыған шетін от талай.
Алланың нұрын жамылып,
Барамын ұшып, тоқтамай.

Сүймей-ақ астың майлысын,
Кимей-ақ қымбат....

Қосылса дағы мың бояу,
Қара түс түгел жеңеді.
Көңілге түссе шын қаяу,
Басқаның бәрі өледі.

Қалмайды қызыл, жасыл да,
Қара түс бәрін....

]Жүз рет құлап, жүз рет тұрдым,
Құлармын талай әлі мен.
Нан үшін талмай қызмет қылдым
Бала-шағаның қамымен.

Ұнамай ешбір жиын да маған,
Жақсымен келем.....

Жығылды көзім –
нұр күткен,
Соқпағым мынау –
ілбіткен...
Құлады басым құлазыған кеудеме
тірліктен.

Суындым –
қаңтардың қара....

Асылдан қалған сарқындай,
Құмар боп қара құлыпқа,
Батпаққа тамған алтындай
Күн батып кетті бұлтқа.

Көруден жерді қажалған
Көздерін жұмып....

Тереземнің ағарып ар жағы әлі
Бүгін тағы түсімде қар жауады...

Қармен бірге қалықтап, ұшып жүрем,
Ұшып жүріп, көп жайды түсіндірем.

Терезелер жанымды....