Аппақ рояль. Аппақ төсек.
Райхан гүлдер жұпары.
Ақ төсекте ару жатыр, басылмаған құмары.
Ақ бөлмеде ақ парақтар шашылған,
Әр парақта сенің бейнең-сыңарын...

Қызыл шарап. Шылым демі. Әуен-жыр.
Терезеден сығалаған әлем тұр.
Қарашықтан шашыраған.....

Көктем болып тынысташы,
Күлімдеші көктем боп.
Жүрегімді құлыпташы,
Жұлып таста, өкпем жоқ!

Аспанымды биіктетші,
Шуақ шашшы болып.....

Сен және мен...
Арамызда сезім нұры көлденең,
Еріндерді табыстырар шөлдеген...
Сұлу сағым ұшып шығар ғарышқа,
Біздер жатқан бөлмеден...

Сен және мен...
Жүректерде тілектер...
Демімізде самал жел.....

Сәлем айтты сағыныш тағы,
Жүрек тағы құсалы.
Сол бейнеңді сағыныштағы,
Жылап тұрып құшамын.

Кетерде сенің жанарындағы,
Қорқытты мені.....

Түн іші. Күңгірт бөлме. Елеспіз біз.
Бұл әлемге келген де емеспіз біз.
Қиялымыз шайырдың о, дүниелік,
Қабірінде билеген көмескі күз...

Біз екеуміз ешқашан тумағанбыз,
Тәтті сәтті Тәңірден.....

Келген кезде жаныма тағы да мұң,
Іштен тынып, мен сені сағынамын...
Ауамен де, әуенмен де, өлеңмен,
Мен өзіңе білдірмей агыламын...

Отырғанда шалқайып түн тағына,
Тіміскілеп келеді.....

Жасыл бояу шашырап тұр дәл бүгін,
Сенімсіздеу ұсынып тұр тал бүрін.
Әр бүршіктің дірілінен сеземін
Таң нұрының қалдығын,
жапырақтар тағдырын.

Аша ма екен өмір маған бар сырын,
Келер күннен дәметеді.....

Тіршіліктің бастауы – махаббаттың шуағы,
Ал, түнектің бастауы – бір жарықтың шырағы.
Махабаттың сәулесі – рухтың жалғыз азығы,
Рухтың жалғыз тірегі – жүрек – сезім тұрағы.

Сағыныш пен ынтығу – махаббатың өксігі,
Кеңістік пен уақытта махабаттың жоқ шегі!
Сезім деген Тәңірдің.....

Жүре бермей өмірдің көшіменен,
Есім кетіп, сүйді екем несіне мен?
Жұлдыздар да ендігі жұбатпайды,
...Ай жатыр шалқасынан есінеген.

Ауламда күбірлейді құлаған нұр,
Құлаған нұр, сезім бе жылаған бұл?
Түн кейде жұбататын.....

Сені ойласам, ауа маған шашар гүл,
Ғажайып гүл, түрлі-түсті күлтесі.
Сол гүлдерді тек өзіңе қашан бір,
Сыйлайды екем, еркешім!?

Олар менің кеудеме кеп құлайды,
Жатар сосын пейіш.....