Баяғы жартас - бір жартас.

Сұм қартайса, сопы болады.

Сұм сипап отырып шымшиды.

Сұм байыса, үйі тар,
Қатыны қар болып көрінеді.

Арайлап таңым асқақтап тауым
Ән ойнап көгім күй тартты елім
Қол жетті міне аңсаған күнге
Жасай бер жаса Қазағым менің

Қазақстаным жасыл орманым
Қуанышымды.......

Бір итің көріп үрсе айдаладан,
Өкпелеп саған елім, қайда барам?
Балаша бұртиғанмен біреулерге,
Оңаша өзің жайлы ойға қалам.

Ықылас, пейілің ғой сая бағым.
Білесің, бәз қалпында....

Уахабит деп Бекболат Қанайұлы,
Құйып жатыр санаға қалай уды?
Сүннет сүйген иманды азаматтың,
Таухид ұстап жүргені – бар айыбы!

Популист деп Бекболат Қанайұлы,
Қаңқу сөздің бар еді не қайыры?
Ұлшыл адам үндемей....

«Сынауға құмар бүгін кім көрінген,
Әйтеуір кінә тауып бір жеріңнен.
Бірақта біліп қой, ей, «кім көрінген»
Ақиқатты айтсын деп тіл берілген».

Маңдайымнан шерткішім,
Май құйрықтан тепкішім.
Тұтатуға бәлені,
Мұқатуға ептісің.
Неге салса....