Жүрегімде жалғыз аққу бар менің,
Таңсық оған тіршіліктің сыны әлі.
Тауып бере алмадым-ау жан емін.
Әлде адасып кетті ме....

Күткенде уақыт өтпейді неге?
Күлімдеп бақыт жетпейді неге?
Сағынып сені аласұрғанда,
Жүрегім құс боп кетпейді неге?

Көкейде жүрген көңілдің сыны, ә?
Көзімнен неге....

Сезім солай сөнеді ме, білер кім?
Көшеде-күз, мен де бұлттай түнердім.
Үнсіздігің үгіп бітті жанымды,
Сезімге ерген сергелдеңнің....

Бақытым сен демейді енді, уақыт емдемейді енді.
Қапыда кез болғаны сол, алтын да жез болғаны сол;
Әріме мұң тұнады....

Іздеймін күндерімнен - сынаптай сырғып аққан,
Іздеймін түндерімнен - жыр мұнартқан.
Іздеймін жанарынан жап....

Көктем дейді...
Көңілімде күз менің.
Қарсы алмадым қайтқан құстың тізбегін.
Қанатына хат жазар....

Әппақ... әлем...
Әппақ маржан айналам.
Жаным-көкте,
Жерде жүрген.....

Алқаракөкке жайып қанатын,
Сен едің келген ғайыптан ақын.
Жауһардай асыл жырыңды, апа,
Естіген алғаш Жайық болатын.

Жайық болатын шайырдың мұңы.
Оймақтай болды......

Тағы да сол...
Мұң аймалап жанымды,
Тамырымды Айға ұстатып түн қаттым.
Арманымнан - азабыма айналған,
Жырыңызды жұлдыздарға.....

Мәңгілікке мекендеген Күн елін,
Мен – Бақыттың Гүлі едім.
Келіп еді,
Сенің ғана жанарыңда бүр жарып,
Сенің ғана жүрегіңе....