Келінжан, тілегін ал мына көптің,
Ойлама ақыл айтып тұр-ау деп тым.
Естілікпен ескергін,
Келген жерің —
Жақсысы бір ауылдың, бір әулеттің.......

Мен жаздым өлеңменен бiрталай сөз,
Бұл ендi талай жанға болады кез.
Жалықпай жоқты шатып жаза берген,
Демеңiз осынша қырт, не қылған ез. ....

Бөгенбай батыр

Қорықпастан шайқасып жатыр

Бес қаруы бойында,

Намыс, жігер мойнында....

Бойы сұнғақ, ойы шалғақ,
Жаны жомарт, кен пейілді.
Мейірімді жаны жайсан, рухы биік,
Ол менің Әбіш атам.
Тумаса да туғаныңдай әлпештеп,
Зура менен Серікті.
Өз қызыннан кем көрмей,
Еркелетіп өсірген.
От басының....

Бас имей бұрқасынға
Өтті де жылдар ағып.
Туған жер қырқасында
Қап қойды бұл балалық.....

— Мазалайды көңілді сұрақ талай.
Үмітімді күндерім жүр ақтамай.
Бақыт қайсы,
Өмірде барлығы да
Баянсыз өте шықса тұрақтамай?
— Қыс өтеді,
Ериді сүт — ақ қар да.......

Кел, мамыр, мейірлен, мамырлап,
күн нұры шашылсын жамырап.
Жібісін қара жер......

Менің анам тамаша,
Ән салады жараса.
Айтқан сөзін тыңдаймын,
Кіп-кішкентай болсам да.

Аязды күн......
Жүректерді жылатқан биязы күн.
Қайғылы күн.......
Бес бүлдіршін өліп кеткен қараңғы түн.
Ақшаның жетегіне ерген ата анасы,
Қайғыдан қан жұтқан түн.
Бәрі кетті...

Мен жаздым сәлемдеме қаламқасқа,
Сүйгенім болмаған соң сенен басқа.
Бір жауап құрбысына қайтарар деп.....