Көңілдің сірә сырын кім тербеген ,
Арыстың жағалауы қыз бүлдірген .
Жемісін көрген кезде қызыл іңір
Көгінен күн көрінді күлімдеген .

Туған жер еркелеттің қыз бен ұлды ,
Түлетіп шалғын.....

Қалқам,
Мен Лермонтов, Пушкин де емес,
Есенинмін демедім ешкімге мен,
Қазақтың қара өлеңі - құдіретім,
Онда бір сұмдық сыр бар естілмеген.
Жат жерді жастанғанда жазатайым .....

Алтын жүрек анамыз
Ақыл айтар данамыз
Қолдап бізді әрқашан
Бар әлемді танытқан

Мәпелеп ақ сүтпен
Тәрбиелеп ......

Бір өзі мұхит сынды жағасы арман,
ағысы жағасына жара салған;
толқыны, тасқындаса, тау қопарып,
жабықса, жусаннан да аласарған.

Сыздатып кеудесін жыр, таңдайын - ән,
бетке алған сұрапылды....

Зор Тәңірі, күштісің сен, сенеміз біз,
Әділ деп, әр ісіңе көнеміз біз.
Өз құлын өзі еңіретпес тура Ие деп,
Өзіңе ерік тізгінін береміз біз.
Ауыздан Алла атыңды тастамаймыз,
Алласыз ешбір іске бастамаймыз.
«Әділ хан, бұйрығыңа бойсұндық»- деп,
Бұйрықсыз бір адым да аттамаймыз.
Кеш, Тәңірім, болса сөзім......

Арайлы да таңдарым
Жаны жайсаң жаңдарым
Суық болған....

Ауыл қандай,
Ауылдағы мал қандай,
Малшы үні құлағыңды жарғандай.
Бабасына бір сыйынып Қамбардай
Зулайды аты,
Қарап құшыр қанғандай.
Ойсыл Қара жарықтықтар
Заңғардай.
Теңселеді тым зиялы.....

Өзімді жүрегіңнің есі қылдың,
бұл жайды, амалым не, кеш ұғындым.
Өзіңді мен де оңаша қиялдадым,
жаным деп жүрегімнен күй арнадым.
Жас сезім гүлдей....

Жеткізіп арманға жол күні бүгін,
Бақ құшты қызың менен бүгін ұлың.
Болғанмен бар болмысың қарапайым,
Байқалып тұрады, ана, ұлылығың!

Болмасын дедік те әр кез жүзі мұңды,
Еңбекті ұл, бейнетіңді қыз ұғынды.
Қылсын деп ұзағынан.....

Мен ерте, сен кештеу сәл туғаныңмен,
Жүрегім сені ойласам - тулар бірден.
Ақындық өмірім-ай, көңілім-ай
Сезімге ерік беріп уландым мен.

У ішсем - мен ішейін, сен ішпеші,
Тағдырдың тұсауына.....