Екі жан тұрмыз жағада Сұр теңізге қарап қана көңілсіз. Теңізде жүзген шағала, Қарап соған мен де үнсіз, ол үнсіз. Ол күрсінді, не үшін? Оның да шашы.....
Күні кеше көктем еді, япыр-ау, ұзақ күндер өтпеп еді, япыр-ау. Мұнша жылдам жапырақ қалай сарғайды, Соған түскен секілді – айтуға ауыз бармайды – дүниедегі барлық азап, бар қайғы. Кеше ғана жасыл талдар бір індет ұрған сынды дірілдеп тұр, дірілдеп. Мезгіл, сенің қызметшің.....