Әр түрлі бір түбекті аң жайлаған,
Арыстанды бастық қып хан сайлаған.
Айдаһар, жолбарыстан уәзірі бар,
Батырдың қайратына жан таң қалған.
Дос болған піл мен қасқыр және барып,
Әр түрлі сый.....

Құлазитын секілді Тұнай тауы,
Ескі қыстау көргенді мұңайтады.
Өшкен ошақ,
Өлген үй,
Тозған мұржа
Сұрағанға сыздықтап сыр айтады.
Білеуленіп булықса қантамыры,
Оразбайдың мұнда өтті барша күні.
Аң шықпаса,
Басына жан шығармас,
Шұнай еді меншікті....

Көрік пе едің, айнам-ау, елік пе едің,
Тұтқындалдым өзіңді көріп керім.
Өзіммен өзім болып....

Ертістің таң-тамаша тоғайы бар,
Баурында өсті біздей талай ұлдар.
Қарадым қайыңдарға қайда екен деп
Бір өскен жас түлектер, ағайындар.

Желпінткен екеуміздей жас құрағын
Есіңде жасыл нулы......

Егер сені алдаса өмір,
Қайғырма және қамықпа.
Үміттенуден.....

Ақынды ел сыйлайды арыны үшін.
Болған соң елден ерек дарыны шын.
Отанға деген ыстық махаббатым,
Кернейтін кең кеудемді жарылысым.
Жаратқан құдайыма тəубе деймін,
Отаным Қазақстан барың үшін.
Жалғаған ұлы жолын көктүріктің,
Кешегі сақ пен ғұнның.....

-шырағым қызметің не
бастықпысың?
-жоқ, ақсақал, өлеңшімін.
Жоқ, бастық емеспін мен,
өлеңшімін.
Сүйемін өлең деген өнер шыңын.
Жыршымын тіл....

Осы жұрт неге айтады пайда еместі,
Қымбат қой көнермейтін қайран ескі!
Бесікте көзін ашқан күйкі болса,
Кәдімгі Қажымұқан қайдан есті?!
Тал бесік - жан жайлауы.....

Тіл маманы бірі едім торығулы,
Түйтіңдеген үмітсіз, зорығулы.
Ашылды өріс, алдымнан кеңістіктер,
Доғарайын қысылып қорынуды.

Көтерейін еңсемді төмендетпей,
Көк дөненім терін ап, көбеңдетпей.
«Өнер алды — қызыл тіл» деп......

Жарқыным-ау, саған тек жүгінем мен,
Үніңе әсем елітіп, үңіле білгем.
Кешелер жүрсем көңілім.....