Қақтық қанат балапандай
Жасыл дала көк торғында.
Қызыл шешек дамыл алмай
Қол бұлғайды кел деп мұнда,
Қақтық қанат балапандай
Гүлден гүлге, нұрдан нұрға.
Әнші бұлбұл дамыл......

Қара бас күспен шалдырып,
Көк теңіздің үстінде
Көтеріп желкен аштырып,
Жүк тиедің кемеге,
Ниет еттің Тәңірінің үйі Кебеге!
Жүк тиесең.....

Жыл мезгілінің тамаша кезеңі қыс айы. Айнала кіршіксіз аппақ түске енген. Мүлгіген тыныштық . Ауыл үйлерінің мұржасынан түтін шығып , аспанға қарай тік көтеріліп жатыр.
Бұл бүгін күн аяз екенін білдіреді . Үйден қолына шанасын сүйретіп Рауан шықты. Жан-жағына көз тастап , өзімен бірге серік болып, ойнайтын бала бар ма? деген оймен. Рауан касына қора жақтан Ақтөс келіп,кұлағын қақшитып еркеле қарайды.
Шанасын сүйретіп Рауан ауыл шетіндегі тауға қарай......

Ақын қай кезде де болмысы бөлек, тау төбе тұлға.Бір қызығы,тіпті таңқаларлығы,қазақ ақындарының басым көпшілігі:Көрегенділігі мен болашақты көре білуі қасиетімен ерекшеленеді. Ең құрығанда өз өмірлерінің бұралаң жолдарын,бұлыңғыр шақтарын көре біледі.Оған дәлел:Мұқағали Мақатаевтың мына бір өлеңі:”Өзімнің есебімше”деген.
Мен биыл,
Қырықтың бесеуінде.
Ұйықтап кетсем болғаны төсегімде.Расында ақын 45 жасында төсегінде емес, сайып даланың төсінде мәңгі ұйқыға кетті.
Мұқағали туралы айтқанда,ауыздары көпіріп,ішімдікке....

Мен Мұратқызы Балжан Оңтүстік Қазақстан облысы Мақтарал ауданы Асық ата өңірінің тумасымын. Алла қаласа, «Нәзір Төреқұлов атындағы №121 жалпы орта мектебі» коммуналдық мемлекеттік мекемесінен 11 «Ә» сыныбының түлегі болып ұшқалы отырмыз. Шыны керек, бұл тақырыпты оқығанда, тіптен неден бастарымды білмеймін. Себебі, қазақ халқымызда «Мамандық таңдау мен жар таңдауда қателеспеңдер»- деген үлкендердің асыл сөзі бар емес пе?........