Өлеңдер

Есте жоқ:қашан,қай күні,
Кезіктім кенет өзіңмен.
Төгіліп гүлге таң нұры,
Төзімі үнсіз көз....

Марсқа
Кім қайратты
Кім кімге асқар тұлға,
Мүмкін бе екен тағдырдан бас тартуға?
Неткен ғажап,
Биіктен құлаған тас....

Егілген ен даланың елігі біз.
Түнде - елес, күндіз - сағым серігіміз.
Ілеміз кірпікке әкеп жыр-періште,
Күлеміз - күрсінеді....

Жықсаң бәйге аласың алысқанда,
Қару қып, қайратың сап қарысқанда.
Жындылық - шаппай....

Айналғанда аядай қалашықты,
Алдымыздан кішкентай Ана шықты.
Қырда отырған ауылға апаратын
Жалғызаяқ соқпақтан адасыпты .....

Қоштасып қайтып барады ол ,
Жүрегі көктем ,жаны қыс.
Оны ертіп кетті.....

Ақылымды “әй” дерім,
Сезімімде “қой” дерім -
Бірім-Барым болмаса,
Мұсылманмын қай жерім?!

Ақылыма арыз көп,
Өтелмеген қарыз......

Ай қабақ, алтын кірпік, қызыл ерін,
Кел десең неге аяйын аттын терін,
Сары ағаш сазға біткен секілденіп,
Қай жерде отыр екен бұраң белім.

Базардан алып келген күміс құман,
Жігітті адастырған қалың.....

Сағынып, Нұра, мен келдім,
Бұрынғы иең — байғұстың.
Айрылған сенен көп елдің
Жатырсың көрмей қайғысын.
Мекен болдың бір уақыт
Көшіп жүрген қазаққа.
Айырылып сенен....

Ойламай сағат сені тұра алмаймын,
Мойнымды басқа жанға бұра алмаймын.
Айрылып шыныменен қалғаным ба,
Қалайша ауылыңа бара.....