Өлеңдер

Қыран көңіл, сұңқар сезім пырағым,
жағып кеттің талай үміт шырағын.
Арманың не, ізің қалды бүгінде –
жайқалып тұр егіп......

Босқа әуре боп келдің бе тағы мұнда?
Хүкімші шалдар мәз боп отыр ма онда?
Антұрғандық қылығын алла ісі деп,
Нандырар қандай сопы, қандай молда?
Мені өлтірді-ақ, не пайда осыларға? .....

Түн баласы кірпік ілмей қаңғырған,
Ойларымды қайтсем екен, аға, шын,
Жолыңызда болса дегем жан құрбан,
.. тастап қайда барасың?

Сізді – арбап арулардың жанары,
Мен – мейірім іздеп.....

Қызық қандай адамды қыздыратын,
Қайғы қандай қаныңды бұздыратын.
Қанды кек, намысты....

Тайды қостым бәйгеге озса екен деп,
Көзін қосты қызғаншақ сүрінсін деп.
Құнан қостым бәйгеге озса екен деп,
Сөзін қосты өсекші бүлінсін......

Досым еді кеше - Мұң.
Тұтқынымын сен келмейтін қаланың.
Сен жүрмейтін көшенің
Және есіктің сен ешқашан ашпайтын.
Тағдырымды мен де....

Асылынан жерініп,
Айдалаға анталап.
Қу кеңірдек емініп,
Екі көзі қанталап.
Адал көрсе, жаңқалап,
Арам көрсе алқалап,
Күннің көзі жарқ етсе,
Қол жеткенше қалқалап...
Өзі отырған ағаштың
түбін кесіп.....

...Құлықсыз, құмарлықсыз кесімсіздің
кейпіне енді-ау дәурен есіл, біздің.
Барады батпырауық ойнай-ойнай,
Атсыз жыл, ныспысыз ай, есімсіз күн!
Уай, дәурен, сіздің сертке бойлай да алмай,
бас қойып, бар мен......

]Жүз рет құлап, жүз рет тұрдым,
Құлармын талай әлі мен.
Нан үшін талмай қызмет қылдым
Бала-шағаның қамымен.

Ұнамай ешбір жиын да маған,
Жақсымен келем.....

Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос,
Тепсінісіп шығатынға,- дедің бе екен,- тақым бос,
Тепсініскен бабаларың тентіресіп кеткен-ді,
Ойқастамай, ойласайық, одан да, бауырым, ақыл қос .....