Өлеңдер

Төнді балқып күн қызып,
Жылу алды көктен жер
Қардың астын су бұзып,
Есті жылы өкпек жел.
Күннен тұңғыш.....

Қанша қызбен кездестім?..
Есімде жоқ,
Шалқып өткен тал түс те, бесін де көп.
Жылдар өтіп кетсе де арада сан,
Құмар сезім әлі күн өшірмеді от.

Бар екенін білмеймін не күшінің,
Болады екен кейде өмір өрісі мұң...
Бәрінің де кескіні.....

Хат жазып қойып ем тағы бір,
Қалтамда әлі жүр...
Ешкімге көрсеткен жоқпын мен,
Ешқайда бармайды ол, бәрібір...

Сен оны күтпеші, күтпеші,
Хатпенен, бәрі де бітті, осы!
Жаныңа батарын.....

Ауылда біздің бала күнімде
Құдайдың жолын жасайтын.
Жалғасып жатыр күні бүгін де
Алланың жолы басы айқын.

Туыс-туғанның қабағын бағып,
Тілегін елдің....

Ой, қалқа, біздің көңіл қайда жатыр,
Толқыған он төртінде Айда жатыр.
Ат тұрса, атан тұрса көз салмайтын,
Арғымақ мың теңгелік тайда жатыр.
Қош иісі жарқыратып.....

Бүгіндегі жастарға оқу міндет,
Тек кана оқуменен өнер білмек,
Өнер-білім, адалдық.....

Бір жерде бір бас қосқан жиын, топыр,
Ішінде бір бишара көзі соқыр.
Алдар деп көзі бардың соңына ермей,
Жоқ болған жарға құлап байғұс соқыр.

Димаш досым құлақ ас тілегіме,
Əлемге де танылдың міне, міне.
Əндеріңді тыңдап ем, кішігірім
Өлең келді жұдырық....

-Айтшы, әжетай, көк деген не?
Теңбіл-теңбіл көктеген бе?
Жұлдыз көзін жымыңдатса,
Ай-әжесі: «Тек!»- деген бе?
Бұлттар бөрте ешкідей дәл
Мана тізген көк көгенге.
Қатар көкте шұбырып барад,
Ағытып біреу: «Шек!»- деген бе?
-Қой, құлыным, обал......

А, дүние, берсе қанат тәңірі маған!
Ерік алып, ұшып кетсем көкке таман.
Жер, күннің аймағынан....