Қазақша өлең: Сырбай Мәуленов (Арал теңізі)

Тұратын жер жоқ дүзде ықтап,
Тұнжырай басқан құмын бұлт,
Жүйкені құртқан сыздықтап,
Жылымшы желі жұлын құрт.
Келтірмей мылқау күш тілге,
Талайды жұтқан сор Арал.
Шағала шулап үстінде,
Жыртысқа жыртқан орамал.
Ерекше бүгін базарлы,
Қомдаған қанат кең жайып,
Іліп ап сары сазанды З
улайды құстай жел қайық.
Халық та бүгін теңіздей,
Асығыс ала-сапыран.
Соғады жаңа леп үзбей
Ленин жазған хатынан.
Сол хатты алып қолына,
Болады бәрі пәруана.
Тартады поезд жолына,
Поезы қырдың аруана.
Теңізге жалпы халық боп,
Жасайды енді иелік.
Жатқандай Арал балық боп,
Пойызға жедел тиеліп.